Ta, tyle, ze do matki zupelnie jej nie przygotowala. Do roli symbolu, ale nie do macierzynstwa... zwiazku z drugim czlowiekiem, milosci. Dala jej w leb jako nastolatce na wiele sposobow, dobry sposob, zeby stworzyc matke patologiczna. Ona wciaz byla niedojrzala poznawczo, emocjonalnie. Uratowala dziecko, ok, ale ktora dobrze wychowana dziewczynka, ktorej to wpajano, ktorej zal zrobilo sie myszki i ktora jest przekonana, ze robot zrobi to samo z dzieckiem, a ktore jest jej wmawiane jako brat, rodzina, by tego nie zrobila? Potem adrenalina, emocje opadna, dziewczynka dorosnie, stwardnieje w trudnych warunkach, zakocha sie, brat tez sie zmieni i skonczy sie stawanie w obronie pseudo brata... Ludzie ratuja koty i psy, wielkie mi halo, ze uratuja dziecko wbudzajace instynkt opiekunczy... Tak naprawde Starsza Corka tez ja tak uratowala. Wiesz co, patrzac na obie bohaterki, chcialabym miec w takich oklicznosciach za matke te starsza, a nie te nastolatke, ktora sama powinna spedzic jeszcze kilka lat pod opieka tej starszej w dziczy... Bo ta starsza byla zyciowa i realnie mogla zapewnic przezycie jakiejs grupie ludzi, dokonywac potrzebnych wyborow, a ta mlodsza zakopalaby sie w altruizmie typu ratowac wszystkich rannych...

Tytuł odnosi się tylko do dziewczynki/córki, dlatego pojawia sie na końcu filmu a nie na poczatku